Sis, yer yüzeyine yakın olarak havada asılı kalan su damlacıkları veya küçük buz kristalleridir. Sisi, yer yüzeyinde oluşmuş bir bulut olarak da açıklayabiliriz. Bulut yapısına benzer bir özellik gösterir ve görüş mesafesini olumsuz etkiler.
Eğer hava ortamda bulunan fazla nemi taşıyamıyorsa, havadaki nem çok küçük su taneciklerine veya küçük kristal taneciklerine dönüşür yani sis oluşumunu gözlemleriz. Soğutmak olan yer yüzüne, daha nemli ve nispeten daha sıcak bir hava cephesi yaklaştığında, aynı şekilde sis oluşacaktır.
Sis her mevsimde karaların ve denizlerin üzerinde oluşabilir. Temmuz ayında bile deniz üzerinde sis görmüşlüğüm vardı. Genellikle çukur bölgelerde ve nem bakımından zengin sulu bölgelerde oluşması daha kolaydır. Sis, en çok sonbahar mevsimini sever ve daha çok oluşur. Hızlı soğuma yapan nemli havada, bağıl nem tutma derecesi düşer ve nem yoğuşma yaparak sis oluşturur.
Sisin, genellikle sabah saatlerinde yoğun görüldüğüne rastlıyoruz. Soğuk olan toprak veya deniz üzerindeki nemli hava, güneşin doğumu ile birlikteki sıcaklık artışından dolayı, yoğunlaşarak sis oluşturur. Havanın daha da ısınması ile birlikte sabahın ilerleyen saatlerinde sis dağılır. Ayrıca rüzgar da sisin dağılmasına sebep olacak olan başlıca etkenlerden biridir. Rüzgarlı günlerde sisin oluşması mümkün değildir.